Ο Daniel Defoe γεννήθηκε το 1659 στο St. Gille’s, Cripplegate στο Λονδίνο. Ήταν άνθρωπος πολλών αποχρώσεων. Αυτά τα διαφορετικά προσωπικά γνωρίσματα αντικατοπτρίζονται στη λογοτεχνική του προσφορά. Είχε κάνει πολλές ασχολίες κατά τη διάρκεια της ζωής του. Μερικά από τα σημαντικά αριστουργήματά του όπως “Essay on Progects” (1698), “The True born English Man” (1701), “The Hymn to Pillary” (1703), “Consolidator” (1705), “Apparition of Mrs. Veal” (1706), “Ιστορία της Ένωσης” (1708-09), “Λόγοι κατά της διαδοχής του Οίκου του Ανόβερου” (1712), “A General History of Trade” (1713), “Robinson Crusoe” (1719), ” Captain Singleton» (1720), «Mole Flanders» (1722) «Rexona or the Fortunate Mistress» (1724) και άλλα σημαντικά λογοτεχνικά έργα θα παραμείνουν ένδοξα στους αιώνες.
Ο Ντάνιελ Ντεφό παίρνει ξανά τη μαγική του πένα σε ηλικία εξήντα ετών για να γράψει ένα πολυδιάστατο μυθιστόρημα «Ροβινσώνας Κρούσος» (1719). Μετά την ολοκλήρωση του μυθιστορήματός του, ο Daniel Defoe κερδίζει τεράστια δημοτικότητα από διάφορες ομάδες αναγνωστών και θαυμαστών. Έμπνευση για τη συγγραφή του «Ροβινσώνα Κρούσο» εμπνέεται από τα πραγματικά γεγονότα του Αλεξάντερ Σέλκιρκ. Ο Αλεξάντερ Σέλκιρκ περνάει πέντε χρόνια μόνος σε ένα έρημο νησί.
Ωστόσο, ο «Ροβινσώνας Κρούσος» του Ντεφόε παραμένει ένα πολύ δημοφιλές μυθιστόρημα για όλους. Το “Robinson Crusoe” μπορεί να ταξινομηθεί με το “The Pilgrim’s Progress” του Bunyan και με το “Gulliver’s Travels” του Jonathan Swift. Κάθε αγόρι και κορίτσι που πηγαίνουν στο σχολείο ενδιαφέρονται πολύ για την ιστορία του “Robinson Crusoe”. Έχει τη μαγεία. Προσελκύει τους τρυφερά μυαλά. Έχει την υπέροχη γεύση της περιπέτειας που είναι ακαταμάχητη και κανείς δεν μπορεί να την αποφύγει. Ο Ντεφόε γνωρίζει την πραγματική μαγεία που χτυπά το κέντρο της καρδιάς όλων οποιασδήποτε ηλικίας. Εδώ βρίσκεται η δημοτικότητα και η καθολικότητα του “Robinson Crusoe”.
Ο πρωταγωνιστής του μυθιστορήματος «Robinson Crusoe», Robinson λατρεύει τα ταξίδια. Αγνοεί τις πολύτιμες οδηγίες και συμβουλές των γονιών του. Τρέχει από το σπίτι του για να εξερευνήσει νέα μέρη και άγνωστες χώρες. Πηγαίνει στο Λονδίνο. Από το Λονδίνο πλέει στη Γουινέα με έναν Άγγλο καπετάνιο. Δυστυχώς όμως πιάνεται αιχμάλωτος από τους Τούρκους πειρατές. Μετά από δύο χρόνια σκλαβιάς, επιτέλους παραμένει επιτυχής στην απελευθέρωση του εαυτού του. Όμως λόγω της κακοκαιρίας το πλοίο ναυάγησε και όλα τα άλλα μέλη του πλοίου έχασαν τη ζωή τους.
Μόνο ο Ρόμπινσον μένει για να επιβιώσει. Τον έχουν πετάξει σε ένα έρημο νησί. Ευχαριστεί τη μοίρα του για την επιβίωσή του. Αλλά ταυτόχρονα διαπίστωσε ότι είναι ο μόνος ζωντανός άνθρωπος σε εκείνο το άγνωστο μέρος. Νιώθει χαρά, αλλά η λύπη είναι πολύ κοντά σε αυτήν την πιο επιθυμητή χαρά. Δεν βρίσκει ούτε έναν άνθρωπο με τον οποίο μπορεί να μοιραστεί τις σκέψεις του. Δεν έχει στέγη, δεν έχει φαγητό, τίποτα να πιει, δεν έχει άνεση και ασφάλεια. Αλλά είναι η έμφυτη φύση του ανθρώπου να κάνει την απαιτούμενη προσαρμογή. Ο Ρόμπινσον προσαρμόζεται επίσης με τη Φύση και την κατάσταση.
Για λίγες μέρες κοιμάται στα κλαδιά των δέντρων. Δεν έχει ιδέα για το τότε νησί. Σταδιακά διαπιστώνει ότι το πλοίο του πλησιάζει στην ακτή λόγω της παλίρροιας. Πηγαίνει στο πλοίο και μεταφέρει πολύ βασικά εμπορεύματα. Κουβαλάει τρόφιμα, ψωμί, ρύζι, τυρί, κρασί, αποξηραμένα φρούτα, κριθάρι, σιτάρι, ξυλουργικό εργαλείο, όπλα, καρφιά, καρφιά, κλινοσκεπάσματα, ρούχα και εκατοντάδες άλλα ζωτικής σημασίας εξοπλισμό. Παίρνει ένα κατάλληλο μέρος όπου μπορεί να στήσει το νέο του, προστατευμένο καταφύγιο. Αποθηκεύει τα πάντα στο καταφύγιό του και το κάνει κατάλληλο για να ζήσει σε αυτό. Σύντομα όμως αλλάζει θέση και μετακομίζει σε νέα τοποθεσία, όπου βρίσκει πολύ περισσότερα πλεονεκτήματα. Ετοιμάζει ένα φράχτη γύρω από τη σκηνή του που δίνει πολύ περισσότερη ασφάλεια.
Τώρα καταβάλλει τις ευχαριστίες του στον Παντοδύναμο Θεό που του έσωσε τη ζωή και για να έχει μια ειρηνική ζωή σε αυτό το νησί. Διαβάζει τη Βίβλο. Τώρα έχει δύο παπαγάλους και έναν σκύλο, τους παίρνει από το πλοίο. Μαθαίνει να ασχολείται με τη γεωργία. Μαθαίνει να φτιάχνει χωμάτινα po6t και αγγεία και επίσης να τα κάνει ανθεκτικά. Μοιράζει το εικοσιτετράωρο σε διάφορες οικιακές δουλειές. Είναι πραγματικά ευγνώμων στον Θεό που του έσωσε τη ζωή και του έδωσε τα πάντα. Μέχρι τώρα ο Ρόμπινσον χρησιμοποιεί τη Φύση στο βήμα της ζωής του στο άγνωστο νησί.
Ξαφνικά μια μέρα ανακαλύπτει δύο κανό και έντεκα κανίβαλους στην ακτή. Πρώτη φορά νιώθει κίνδυνο. Αλλά ο Ρόμπινσον πολεμά πολύ γενναία εναντίον των εχθρών και σώζει τη ζωή των αθώων. Κάπως έτσι βρίσκει έναν πολύ αξιόπιστο και αθώο άνθρωπο. Αρχίζει να του τηλεφωνεί Παρασκευή. Τον φωνάζει Παρασκευή όπως τον παίρνει την Παρασκευή. Ο Ρόμπινσον του δίνει ρούχα. Του μαθαίνει να τρώει σωστά και να μιλάει «κύριο», «ναι» και «όχι». Του μιλάει για τον Θεό και τον μετατρέπει σε καλό χριστιανό. Ως υπάκουη Παρασκευή ακολουθεί και ο κύριός του. Μαθαίνει να κάνει διάφορες οικιακές εργασίες. Αντιμετωπίζει τον Ρόμπινσον ως πατέρα του. Ο Ρόμπινσον αποκτά σύντροφο σε ένα έρημο νησί. Νιώθει αρκετά ανακουφισμένος λόγω της συντροφιάς της Παρασκευής. Τόσο ο Robinson όσο και ο Friday πολεμούν γενναία ενάντια σε περισσότερους κανίβαλους και σώζουν τη ζωή των κρατουμένων. Μέσα από διαφορετικές ευγενικές περιπέτειες και ενθουσιασμό, ο Ρόμπινσον φεύγει από το έρημο νησί μαζί με την Παρασκευή και ξεκινά ένα νέο ταξίδι για νέα μέρη.
Ο Ντεφό τυλίγει το μυθιστόρημά του «Ροβινσώνας Κρούσος» με τη βοήθεια της περιπέτειας, της συγκίνησης, της αίσθησης, των προβληματισμών, της ηθικής, των κανίβαλων και της μοναξιάς. Αυτά είναι τα στοιχεία για τη δημοτικότητα του μυθιστορήματός του. Ο Ντεφόε κάνει τον ήρωά του Ρόμπινσον δυνατό, σκληραγωγημένο, θαρραλέο, επιδέξιο και έμπειρο και ως εκ τούτου προκαλεί σε ένα τόσο εχθρικό περιβάλλον στην αρχή. Ο Ντεφό αναμιγνύει πολύ επιδέξια την πραγματικότητα και τη φαντασία. Η φαντασία του είναι γεμάτη πραγματικότητα. Τα επεισόδια του μυθιστορήματος είναι πραγματικά πειστικά. Ποτέ δεν νιώθουμε ότι είναι έργο καθαρής φαντασίας. Ο ήρωας του Ντεφόε είναι και χαρούμενος και λυπημένος. Είναι λυπημένος γιατί είναι ολομόναχος σε ένα μοναχικό νησί. Από την άλλη είναι χαρούμενος γιατί ο Θεός του σώζει τη ζωή και του παρέχει όλες τις καλές εγκαταστάσεις σε ένα τέτοιο νησί.
Ο Ντεφό γράφει τον «Ροβινσώνα Κρούσο» με πολύ απλό και αυθόρμητο ύφος. Το απλό ύφος του καλεί τους αναγνώστες του να διαβάσουν περισσότερα. Απλό, εύκολο, αυθόρμητο, απλό, καθομιλουμένο, γεμάτο αλληγορίες, γοητευτική στάση — αυτά είναι όλα τα καλύτερα συστατικά που κάνουν το μυθιστόρημα “Ροβινσώνας Κρούσος” ένα δημοφιλές μυθιστόρημα σε κάθε φάση της ζωής και σε ολόκληρο τον κόσμο.